Elegija septembarske noći

»ELEGIJA SEPTEMBARSKE NOĆI«, pjesma prvi put objavljena u knjizi Lirika (Zagreb 1919) kao dio ciklusa Pjesme bez poante, zatim u Knjizi lirike (Zagreb 1932) gdje je strofno organizirana, te u konačnoj verziji ciklusa u knjizi Poezija (Zagreb 1969). Rimuje se i dijeli u strofe po shemi abab/ cdddcc/ee/a. Nije izrazito intimna lirska ispovijest subjekta pjesme, nego više diskurzivni racionalistički prosvjed što ga Netko upućuje muškarcu, Adamu koji u bilo kojoj životnoj situaciji podnosi ropstvo žene, Eve. No, Adam i u zanosu i u brizi žudi za Evom, tjelesnošću, daleko više i snažnije nego za Bogom, spiritualizacijom. Pjesma počinje i završava istim elegičnim stihom, čime se stvara zaokružena cjelina u kojoj je naznačen osnovni motiv što će ga Krleža poslije, u Adamu i Evi (1922), dramski oblikovati, kao i motiv antagonizma između spolova.

C. Ma.