DIMOVIĆ, Đuro

DIMOVIĆ, Đuro, liječnik i pisac (Jasenovac, 2. XII. 1872 - Beograd, 25. XII. 1966). Studirao medicinu u Budimpešti i Parizu, a u Zagrebu, gdje je proveo i dio života (1909-37), objavio putopis Pisma iz Špartije (1899), roman Vjerenici (1900), eseje u periodici i manji dio od tridesetak drama obilježenih upotrebom narodnog mita i leksika punog arhaizama i neologizama. Nekoliko drama izvedeno mu je u Zagrebu (1913-39), Beogradu i Pragu.

Dimovićev lik javlja se u Davnim danima kao simbol autora »provincijalne imitacije«. U članku Dure Dimovića Baš Čelik (Književna republika, 1925, knj. II, br. 5), napisanu u povodu zagrebačke premijere te drame, Krleža je iscrpno analizirao njezin tekst. Po metodi razračunavanja s »umobolnim« književnim kontekstom, u koji smješta Dimovića, i polemičkoj negaciji kritike koja ga hvali, taj je tekst anticipacija Mog obračuna s njima - gdje su Dimovićevi »sastavci«, posredno i neposredno, opet indikatorom besmisla. U tekstu O nekim problemima Enciklopedije (Republika, 1953, 2-3) vraća mu se napomenom kako »besmisao (njegova) odnosa« spram Meštrovićeve epopeje »čeka još svoju ekspertizu«, čime se jasno ocrtava narav Krležine odbojnosti.

Vl. Bo.