MAĐAREVIĆ, Vlado

MAĐAREVIĆ, Vlado, pjesnik, publicist i književni kritičar (Osijek, 13. III. 1911 - Zagreb, 22. V. 1993). Studirao pravo u Zagrebu i na Sorbonni, a Visoku novinarsku školu i Visoku školu socijalnih nauka posjećivao jednu godinu u Parizu; apsolvent književnosti na Filozofskom fakultetu u Zagrebu. Bio je dopisnik iz Pariza, urednik kulturnih rubrika u nekoliko zagrebačkih i beogradskih, uglavnom lijevo orijentiranih, listova, činovnik u Osijeku (za vrijeme rata), a zatim urednik književne redakcije Radio-Zagreba. Važnija su mu djela Kazališne studije (1953), Književnost i revolucija (1974), Stvaranje i svijest (eseji i osvrti, 1982), Krleža i politika (rasprave i fragmenti Krležinih polemika, 1984) i dr.

Mađarević ocjenjuje Krležu kao »antitetičku psihološku ličnost«, čija je kritička i politička misao bila u osnovi kontradiktorna. U sukobu na ljevici Krleža polazi od »pogrešnih političkih pozicija«, ali je u pitanjima književnosti i estetike »imao pretežno pravo«. Smatrajući Krležu, toga »našeg najvećeg pisca«, u prvom redu dramatičarem, najviše je i pisao o njegovim dramskim tekstovima, odn. predstavama. Posebno je, nekoliko puta, analizirao glembajevsku trilogiju, izdvajajući Gospodu Glembajeve kao ponajbolji Krležin dramski tekst; legende doživljuje samo kao drame za čitanje, Golgotu gleda kao dramu pisanu pod jakim utjecajem njemačkog ekspresionizma, a prema Areteju prilično je rezerviran, zamjerajući autoru previše retorike. K. je za Mađarevića prije svega politički pisac koji je svoje književno djelo usko vezao uz marksističku ideologiju, ali s određenim kritičkim odnosom prema njoj.

LIT.: S. Lasić, Krležologija ili povijest kritičke misli o Miroslavu Krleži, I-VI, Zagreb 1989-93.

M. Šel.