NUŠIĆ, Branislav

NUŠIĆ, Branislav, književnik (Beograd, 8. X. 1864 - Beograd, 19. I. 1938). Diplomirao pravo u Beogradu 1886, službovao u srpskim konzulatima. God. 1900. prelazi u prosvjetnu službu; potom postaje dramaturg i zamjenik upravitelja Narodnog pozorišta u Beogradu. Uz J. Steriju Popovića najistaknutiji srpski komediograf. Pisao sve dramske vrste od tragedije do farse, najuspješniji u komediji (Narodni poslanik, 1883; Sumnjivo lice, 1888; Gospođa ministarka, 1931; Ožalošćena porodica, 1934. i dr.).

Krleža nije bio osobito naklonjen Nušiću, ali svjestan je njegove važnosti za srpsku dramsku i kazališnu tradiciju. U tekstu Svrha »Pečata« i o njojzi besjeda (Pečat, 1939, 1) napao je svoje protivnike iz »sukoba na ljevici« što od građanskog pisca kakav je Nušić nastoje načiniti ljevičarskog idola. To je izazvalo A. Vuča i R. Zogovića da Krleži odgovore u članku Nušić i mi (Naša stvarnost, 1939, 17-18) koji su se suprotstavili Krleži braneći stav da Nušić nije deklarirani ljevičar, ali je na svoj humoristični način izrekao oštru kritiku građanskog društva koja je podudarna sa stavovima ljevice.

U tekstu O našem dramskom repertoireu (Djelo, 1948, 1) spominje ga kao pisca koji se izvodi već šezdeset godina i gleda ga s podjednakim simpatijama u Zagrebu i Beogradu. On je, dakle, jedna od »glavnih baza južnoslovjenskog teatra i repertoara«. Uvažava ga stoga kao činjenicu koja odgovara ukusu i potrebama široke publike. Drži da je Nušić zaslužan za formiranje naše kazališne publike i protivi se, ponovo, što ga, kao građanskoga pisca određenoga tipa, proglašavaju socijalnim piscem.

J. S. R.