Vita nuova

»VITA NUOVA«, poetsko-prozni tekst, objavljen u Hrvatskoj njivi, 1918, 8. To je »vizija«, nastala evidentno u produktivnom ozračju Legendi, a posjeduje i nešto od njihove dramske strukture. Akteri su »vizije« Čovjek, Crnac i On, nepoznati demonski bog crnih krila, koji prebiva na dnu oceana. Na pramcu golemog broda »Vita Nuova« Čovjek noću putuje u nepoznato, htijući iza sebe ostaviti »razvaline« jedne civilizacije koja je od njega stvorila ubojicu, otputiti se na »drugu obalu« i u novi život, kako sugerira ime broda. U kulminaciji krize odlučuje se za samoubojstvo, ali ga Crnac, bivši ljudožder kojeg su kolonizatori obratili na kršćanstvo, milosrđem i ljubavlju sprečava u toj nakani. Oni ne žele više ubijati ljude. Razjaren tom »glazbom laži«, s dna oceana diže se On i uništava brod. Čovjek i Crnac u smrtnom se strahu bore za jedini pojas za spašavanje, te Čovjek rukama zadavi Crnca koji ga je spasio. Na to demon golemim valom zbriše Čovjeka, kojemu je i njegov put u »novi život« svršio ubojstvom bližnjega. Pesimistička vizija o bestijalnosti ljudske naravi po lirskom je instrumentariju srodna s Legendama, Simfonijama i Krležinom ranijom lirikom; ushićeni estetski doživljaj svijeta u krajnjem je kontrastu sa surovošću čovjekova stvarnog postojanja.